galaria

 

 

ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ Η ΧΡΥΣΗ ΚΟΙΛΙΑ

ΚΑΙ ΜΙΑ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΠΟΥ ΞΥΠΝΗΣΕ ΣΤΡΑΒΑ

Κάποτε παλιά και κάπου μακριά, υπήρχε ένα βασίλειο. Εκεί ζούσε μια βασίλισσα που όλοι της έλεγαν πως ήταν η πιο όμορφη του κόσμου, “όμορφη σαν την παραμυθένια ανατολή”.

Το παλάτι της ήταν χτισμένο μακριά από ένα μεγάλο δάσος που στο τέλος του άρχιζε μια μεγάλη θάλασσα.

Μια μέρα η βασίλισσα ξύπνησε στραβά. Ό,τι και να έβλεπε, ό,τι και να άκουγε, ό,τι και να έτρωγε τη νευρίαζε. Και όπως πάντα τα νεύρα της τα πλήρωναν οι υπόλοιποι άνθρωποι που ζούσαν στο παλάτι. Πήγαν οι καλύτεροι μάγειρες και της μαγείρεψαν τα καλύτερα φαγητά. Τίποτα. Πήγαν οι καλύτεροι μουσικοί, οι καλύτεροι χορευτές, μάγοι, ταχυδακτυλουργοί, ηθοποιοί, τίποτα απολύτως. Πήγε κι ένας έμπορος από μακριά και της χάρισε έναν καθρέφτη. Η βασίλισσα δεν είχε ξαναδεί το είδωλό της. Ε, όταν αντίκρισε τον εαυτό της έπαθε υστερία. Η μύτη στραβή, το μάτι αλλήθωρο, τα αφτιά πεταχτά, το στόμα μεγάλο, τα δόντια μικρά. Πήγαν οι καλύτεροι κομμωτές, μακιγιερ, διαιτολόγοι, ράφτες, πλαστικοί χειρούργοι, ψυχολόγοι και γυμναστές. Τίποτα. Κάθε μέρα και χειρότερα. Πήγε κι ένας έμπορος από μακριά και της είπε ένα μυστικό. Για να γίνει όμορφη θα έπρεπε να βρει την κρυφή υπόγεια λίμνη που ήταν γεμάτη χρυσό και βρίσκονταν θαμμένη μέσα στο αρχαίο δάσος.

Η βασίλισσα τότε έστειλε τους εργάτες της να σκάψουν στο δάσος να το βρουν. Αλλά το βράδυ τρόμαξαν απ' το θρόισμα των δέντρων και το πρωί γύρισαν πίσω στο παλάτι χωρίς να φέρουν το χρυσό. Έστειλε τότε τους ξυλοκόπους της να κόψουν τα δέντρα. Αλλά το βράδυ φοβήθηκαν απ' τα ζώα και τα πουλιά και το πρωί γύρισαν πίσω χωρίς να φέρουν το χρυσό. Έστειλε τότε τους κυνηγούς της να σκοτώσουν τα ζώα και τα πουλιά αλλά το βράδυ φοβήθηκαν απ' τις φωνές των ανθρώπων που ζούσαν εκεί και το πρωί γύρισαν χωρίς να φέρουν το χρυσό. Και έστειλε τότε τους φρουρούς της να πιάσουν τους ανθρώπους που ζούσαν εκεί αλλά το βράδυ τους βρήκαν όλους μαζί και φοβήθηκαν. Η βασίλισσα τότε θύμωσε πολύ. Και πήγε η ίδια στο δάσος να ψάξει για το χρυσό που θα την έκανε όμορφη. Και είδε τα δέντρα, τα ζώα και τα πουλιά και είδε και τους ανθρώπους που ζούσαν εκεί. Και 2 μικρά παιδιά την πήραν απ' το χέρι και την πήγαν ως τη μεγάλη θάλασσα στην άκρη του δάσους.

Και η βασίλισσα καθρεφτίστηκε στη μεγάλη θάλασσα και είδε γύρω απ' το πρόσωπό της τα δέντρα και τα λουλούδια και τα πουλιά και είδε ότι επιτέλους ήταν όμορφη.

Ο ΡΌΛΟΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΣΑΣ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΓΙΓΑΝΤΟΚΟΥΚΛΑ.

ΠΡΑΞΗ ΠΡΩΤΗ

ΣΚΗΝΗ 1

Στο μαγειρείο του παλατιού.

(Πανικόβλητος ο μάγειρας τρέχει και χτυπάει το κουδουνάκι.)

Μάγειρας 1 - Ίου ίου ίου ίου. Συναγερμός! Ίου ίου ίου ίου. Τρέχτε συνάδελφοι, τρέχτε αδέλφια. Ξύπνησε η βασίλισσα και δεν έχει κέφια!

Μάγειρας 2- Να της δώσουμε το αβγό της. Χτυπημένο όχι κουνημένο.

(ο Μάγειρας 2 δίνει το αβγό στον 1)

Μάγειρας 3- Και να της στύψουμε την πορτοκαλάδα της

(επιστρέφει ο 1)

Μάγειρας 1- Δεν το θέλει. Ήταν πολύ χτυπημένο.

Μάγειρας 3- Σιγά τα αίματα.

Μαγειρας 1- Χτύπα το λέει απαλά.

Μάγειρας 2- Μήπως να το γαργαλίσω καλύτερα;

Μάγειρας 1- Να το χτυπήσεις το αβγό καλά γιατί είπε θα χτυπήσει αυτή εμένα. Άσχημα.

Μάγειρας 3- Πάρε και την πορτοκαλάδα.

(ο Μάγειρας 1 φεύγει και επιστρέφει απογοητευμένος)

Μάγειρας 1- Δεν είναι καλά στυμμένη.

Μάγειρας 3- Το ξέρω πως δεν είναι καλά η στριμμένη.

Μάγειρας 2- Έλα πήγαινέ της το τοστ.

Μάγειρας 1- Έβγαλες τις κόρες;

Μάγειρας 2- Ναι

(Ο μάγειρας 1 παίρνει το τοστ και βγαίνει. Επιστρέφει απογοητευμένος)

Μάγειρας 1- Δεν το θέλει. Θέλει να βγάλουμε τις ψίχες.

Μάγειρας 2- Τι άλλο θα ζητήσει πια ο ψυχοβγάλτης!

Μάγειρας 3- Μα τι έπαθε σήμερα; Γιατί ξύπνησε τόσο στραβά;

Μάγειρας 1- Γιατί κοιμήθηκε απ' τα αριστερά και ξύπνησε απ' τα δεξιά.

Μάγειρας 2- Χα χα! Τρομερό!

(ακούγεται η Βασίλισσα από μέσα)

Βασίλισσα- Τρομερό; Τρομερό; να περιμένω τόση ώρα για ένα πρωινό. Να μην μπορείτε να χτυπήσετε ούτε ένα αβγό!

Μάγειρας 3- Ωχ! Σηκώθηκε και βγήκε έξω πριν φάει φαγητό. Αυτό κι αν είναι τρομερό.

Μάγειρας 1- Εγώ λέω να κρυφτώ.

Μάγειρας 2- Αυτό θα πρότεινα κι εγώ

Μάγειρας 3- Σταθείτε έρχομαι κι εγώ.

ΣΚΗΝΗ 2

Στο βεστιάριο της βασίλισσας.

Οι τρεις βοηθοί της βασίλισσας.

Βοηθός 1- Τρέχτε συνάδελφοι, τρέχτε κορίτσια. Ξύπνησε η βασίλισσα και είναι όλο καπρίτσια!

Βοηθός 2- Μην την αφήνετε με τις πυτζάμες. Γρήγορα το φόρεμα με τις μαργαρίτες

(Η βοηθός 3 δίνει το φόρεμα στην 1. Η 1 επιστρέφει)

Βοηθός 1- Δεν το θέλει.

Βοηθός 3- Γιατί;

Βοηθός 1- Μάδησε τις μαργαρίτες και της βγήκε ότι δεν την αγαπάει.

Βοηθός 3- Το φόρεμα;

Βοηθός 2- Να της δώσουμε το άλλο με τις καρδούλες τότε.

Βοηθός 1- Όχι δεν θέλει φόρεμα. Ξύπνησε με στραβωμένη φράντζα.

Βοηθός 3- Γρήγορα τότε, κοκαλάκι, λακ, και πιστολάκι

Βοηθός 1- Πάμε, αν και ένα κανονικό πιστόλι θα μας ήταν πιο χρήσιμο.

(μπαίνει η βασίλισσα με τις πυτζάμες και ανακατεμένα μαλλιά)

Βασίλισσα- Τι ακαταστασία, τι φασαρία, τι φωνές εκεί στη γαλαρία! Μπήκε η βασίλισσα, θέλω υποκλίσεις και ησυχία!

(χτυπάει το κουδουνάκι της)

Ελάτε όλοι, από την πόλη

κι από τα χωριά

από τα μεγάλα κι από τα μικρά

Θέλω να μου φέρετε καινούρια ρούχα, καινούρια παπούτσια, καινούρια φαγητά. Άλλα λουλούδια διαφορετικά. Μουσικές παράξενες και χορευτικά.

Κοκαλάκια για μαλλιά. Τίποτα απ' τα παλιά!

ΣΚΗΝΗ 3

Τελάλης-

Ακούσατε ακούσατε:

Έμποροι και βιοτέχνες,

μουσικοί και χορευτές

εργάτες και καθαριστές

δάσκαλοι, θηριοδαμαστές

μάγοι και ταξιδευτές

Η βασίλισσα ζητάει να τη βρείτε στο παλάτι

να της δείξετε ό,τι νέο, γυαλιστερό κι ωραίο

να της φτιάξετε τη φράντζα να της κάνετε τη λάντζα

(έρχονται άνθρωποι από παντού και ανεβαίνουν στη σκηνή. Η βασίλισσα στη μέση όπως και πριν)

Βασίλισσα - Τι μου έφερες εσύ;

χρυσοχόος- Σκουλαρίκια για τα αυτιά

Βασίλισσα - Κι εσύ;

Περιπτεράς- Δυο κιλά περιοδικά

Βασίλισσα - Κι εσύ;

Χασάπης- Μπέικον με τα αβγά

(φωνή από μέσα: σιγά τ' αβγά!)

Βασίλισσα - Κι εσύ;

Έμπορος χ- Τρία περσικά χαλιά

Βασίλισσα - Κι εσύ;

Έμπορος π- Παραδείσια πουλιά

Βασίλισσα - Κι εσύ;

αστροναύτης- Του κομήτη την ουρά

Βασίλισσα - Όλα αυτά είναι γνωστά!

(βγαίνουν από την σκηνή. Έρχεται ο βοηθός της)

Βοηθός- Εκλαμπρότατη έχουν έρθει μουσικοί και χορευτές από μακριά

Βασίλισσα - Να βγουν μπροστά

(βγαίνουν οι μουσικοί και οι χορευτές)

Βασίλισσά μας

σ' αγαπάμε

με την εικόνα σου

κοιμόμαστε – ξυπνάμε

Bασίλισσά μας

τα πρωινά

το πρόσωπό σου

βλέπουμε στα δημητριακά

Βασίλισσά μας

και το μεσημέρι

μ' εσένανε στο στόμα μας

τρώμε το κασέρι

Βασίλισσά μας

ακόμα και στο δείπνο

για σένα αν δε μιλήσουμε

γλυκό δεν έχουμε ύπνο

(Μπαίνει με φόρα ο Πλούσιος Έμπορος. Κουβαλά μαζί του έναν καθρέφτη)

Έμπορος- Φύγετε όλοι!

(Οι μουσικοί και οι χορευτές τον στραβοκοιτάζουν)

βασίλισσά μου διώξ' τους σε παρακαλώ. Έχω φέρει το πιο μαγικό, το πιο μοναδικό, το πιο εντυπωσιακό αντικείμενο που έχεις δει.

Βασίλισσα - (Η βασίλισσα κάνει νόημα στους άλλους να φύγουν.) Ένα κομμάτι γυαλί; Τι ιδιαίτερο έχει;

Έμπορος- Θα δείξει ό,τι πιο όμορφο και σπουδαίο υπάρχει στη γη.

Βασίλισσα - Δηλαδή;

Έμπορος- Δηλαδή εσάς.

Βασίλισσα- Σ' αυτό όσο να 'ναι έχεις ένα δίκιο. Δώσε μου να δω!

(Ο έμπορος της δείχνει τον καθρέφτη. Η βασίλισσα μένει άφωνη)

Δεν καταλαβαίνω τι δείχνει. Τι είναι αυτό;

Έμπορος- Εσείς, το είδωλό σας!

Βασίλισσα - Εγώ είμαι το είδωλό σας, αυτό το ξέρω αλλά αυτό που κοιτάζω τι είναι;

Έμπορος - Το θεσπέσιο πρόσωπό σας

Βασίλισσα - ΨΕΜΜΑΤΑ! Δεν είμαι εγώ αυτή. Εγώ είμαι όμορφη. ΟΜΟΡΦΗ!

Έμπορος- Μα φυσικά και είστε όμορφη. Σαν παραμυθένια ανατολή. Έτσι δεν σας έλεγαν από μικρή;

Βασίλισσα - Μα αυτό που μου δείχνεις απαίσιε άνθρωπε δεν είναι η “παραμυθένια ανατολή”. Είναι ένα συνηθισμένο κεφάλι. Με πεταχτά αφτιά. Και μικρά μάτια. Κι ένα σπυρί στη μύτη. Και στραβή φράντζα! Κορίτσια βοηθοί μου ελάτε κοντά.

(χτυπάει το κουδουνάκι κι έρχονται τρία κορίτσια)

Για πες μου, τι δείχνει εδώ;

Βοηθός 1- Εσάς

Βασίλισσα - Ψέμματα! Φύγε! Εσύ, για πες τι βλέπεις;

Βοηθός 2- Εεεεε.... εσάς.

Βασίλισσα - Πλάκα μου κάνετε. Εσύ, πες μου και πρόσεξε καλά τι θα μου πεις. Τι δείχνει εδώ;

Βοηθός 3- Εεεεεεε

Βασίλισσα - Την αλήθεια!

Βοηθός 3- Εσάς

Βασίλισσα - Φύγετε όλοι! Λέτε ψέμματα. Δεν είμαι εγώ. Εγώ είμαι σαν την παραμυθένια ανατολή. Είμαι η βασίλισσα του παραμυθιού. Δεν είμαι σαν εσάς! Δεν είμαι έτσι!

(η εικόνα παγώνει με τη βασίλισσα στη μέση να κοιτάζει με φρίκη τον καθρέφτη)

ΠΡΑΞΗ 2

ΣΚΗΝΗ 1

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ- Κυρίες και κύριοι, καλησπέρα. Σας μιλά ο δημοσιογράφος Χάλης Μαύρος, η φωνή του παλατιού. Η κατάσταση στο παλάτι δεν περιγράφεται! Αλλά θα την περιγράψω εγώ. Κομμωτές και κομμώτριες, γιατροί και γυμναστές, αισθητικοί και μακιγιέρ, ράφτες και ψυχολόγοι, βάλθηκαν όλοι μαζί να μετατρέψουν το παλάτι σε κέντρο ομορφιάς! Με ενθουσιασμό και μεράκι, δουλεύουν όλοι μαζί ώστε να δει η βασίλισσα στον καθρέφτη την παραμυθένια ανατολή. Κι εγώ είμαι εδώ για να σας παρουσιάζω ζωντανά την εορταστική ατμόσφαιρα που επικρατεί.

ΣΚΗΝΗ 2

(Ο ράφτης και η μοδίστρα δουλεύουν σκυφτοί.)

Ράφτης- Δεν αντέχω άλλο. Πονάει η μέση μου.

Μοδίστρα- Κι εμένα θόλωσαν τα μάτια μου. Αν δεν το θέλει κι αυτό θα παραιτηθώ.

Ράφτης- Και πως θα ζήσουμε; πρέπει να κάνουμε υπομονή

Μοδίστρα- Δεν έχω άλλη υπομονή. Τα παιδιά μας να μην έχουν ρούχα κι εγώ να ράβω όλη μέρα καινούρια κι αυτή να τα πετάει.

(Μπαίνει ο βοηθός της βασίλισσας)

Ράφτης- Λοιπόν; της κάνει;

Βοηθός- Όχι, λέει, δεν την κολακεύει.

Μοδίστρα- Ας φορέσει κανέναν αυλικό τότε στο κεφάλι. Μόνο αυτοί την κολακεύουν.

(Μπαίνουν ένας αυλικός)

Αυλικός- Κάνεις λάθος να μας κατηγορείς. Τα ίδια και χειρότερα μ' εσάς τραβάμε. Μα τι μπορούμε να κάνουμε;

(Μπαίνει η κομμώτρια και η μακιγιέρ)

Κομμώτρια- Εμείς να δεις τι τραβάμε. Όλη μέρα την μαλλιοτραβάμε. Το ξανθό με χλωμιάζει, το καστανό με ταράζει, το μαύρο με αγριεύει. Εμένα να δεις πως με αγριεύει! Αλλά τι μπορούμε να κάνουμε;

Μακιγιέρ- Τα ίδια κι εγώ. Απελπισία. Βάψε μου το μάτι να μεγαλώσει, βάψε μου τη μύτη να μικρύνει, βάψε μου το σπυράκι να φύγει, βάψε μου τις τσίμπλες μπλε για να μοιάζω στη θάλασσα....

(Μπαίνει ο πλαστικός χειρούργος)

Χειρούργος- Και βέβαια ό,τι δεν μπορείς να κάνεις εσύ με τη μπογιά το κάνω εγώ με το νυστέρι. Βγάλε λίγο λίπος από δω και φέρτο απ' την άλλη, άλλαξέ μου το πιγούνι, ρούφα μου την κοιλιά, μάκρυνέ μου τα αφτιά...

Αυλικός- Και πόση σπατάλη σ' όλα αυτά. Αν μετρήσουμε τα πράγματα που πετάει, τα υλικά που χαλάει, τον κόσμο που αντί να κάνει κάτι χρήσιμο ασχολείται μαζί της...

Μακιγιέρ- Και όλα τα ζώα που έχει μαζέψει για να δοκιμάζουν αυτά πρώτα τα καλλυντικά της

Μοδίστρα - Τώρα αυτό το φόρεμα τι να το κάνω;

Κομμώτρια - Δεν μου το δίνεις εμένα; Μια χαρά θα μου κάνει.

Ράφτης - Κι αν μιας πιάσουν; απαγορεύεται να χρησιμοποιούμε τα πράγματά της.

Αυλικός - Ναι ακόμα και τα αποφάγια της απαγορεύεται να τρώμε, κι ας πεινάμε.

Μακιγιέρ - Αυτό είναι άδικο!

Χειρούργος - Αλλά τι μπορούμε να κάνουμε;

Μοδίστρα- Σσσσσ! Κάποιος έρχεται

(Μπαίνει ο δημοσιογράφος)

Δημ/φος - Τι συμβαίνει εδώ; Γιατί κάνετε φασαρία;

Ράφτης - Συζητάμε. Απαγορεύεται;

Δημ/φος - Φυσικά και δεν απαγορεύεται να συζητάτε. Αλλά να συζητάτε πολιτισμένα, όμορφα, με επιχειρήματα.

Μοδίστρα - Δηλαδή;

Δημ/φος - Δηλαδή να λέτε καλά λόγια για τη βασίλισσα.

Κομμώτρια- Μα αφού μας έχει βγάλει το λάδι

Δημ/φος - Και το λάδι να σας βγάλει, και πατάτες να τηγανίσει σ' αυτό εσείς πρέπει να σέβεστε τη βασίλισσά μας. Τι θέλετε να γίνει; να αρρωστήσει και να την χάσουμε; Να χαθεί το βασίλειο;

όλοι μαζί- Μα -

Δημ/φος - Τέλος! Γυρίστε στις δουλειές σας. Έρχεται ένα σημαντικό πρόσωπο να συναντήσει τη μεγαλειότατη για έναν πολύ σοβαρό λόγο.

ΣΚΗΝΗ 3

(Η βασίλισσα με τον γυμναστή. Ο γυμναστής κάνει γυμναστική και η βασίλισσα κάνει ό,τι να 'ναι.)

Γυμναστής- Και ένα και δύο και τρία και τέσσερα. Όχι μεγαλειότατη στο τέσσερα δεν καθόμαστε. Πάμε πάλι. Και ένα και δύο και τρία και τέσσερα. Μα πρέπει να σηκωθείτε. Δεν γίνεται να είστε καθιστή.

Βασίλισσα- Δεν μπορώ! Έχασα τη φόρμα μου.

Γυμναστής- Μα με τη γυμναστική θα αποκτήσετε φόρμα.

Βασίλισσα- Αυτό είναι! Αντί να τρέχω, να χοροπηδάω και να κουράζομαι, θα ζητήσω να μου φτιάξουν μια φόρμα. Έτσι θα είμαι σε φόρμα. Βοηθέ! Παράγγειλέ μου μια φόρμα!

(Μπαίνει ο δημοσιογράφος με τον έμπορο)

Δημ/φος- Μεγαλειότατη έχετε χρόνο απ' τις δραστηριότητες σας να μιλήσετε για ένα σοβαρό θέμα;

Βασίλισσα- Αν και δεν είμαι ακόμα σε φόρμα, μπορώ να ακούσω για τι πρόκειται;

Έμπορος- Βασίλισσά μου, άδικα κοπιάζετε και ανησυχείτε. Μόνο εγώ γνωρίζω πως θα γίνει αυτό που επιθυμείτε. Θα έχετε ακούσει για το δάσος εδώ δίπλα; Δάσος αρχαίο και παλιό, πριν γεννηθούμε εσύ κι εγώ, πριν καν φτιαχτεί ετούτο το παλάτι, πριν αποκτήσει η θάλασσα αλάτι.

Βασίλισσα- Κάτι έχω ακούσει

Έμπορος- Λοιπόν, κάπου κρυμμένη εκεί βαθιά είναι μια λίμνη χρυσαφιά. Αν κάνεις μπάνιο μέσα εκεί θα γίνεις όμορφη σαν την ανατολή.

Βασίλισσα- Φέρτε μου λοιπόν νερό για να πλυθώ.

Έμπορος- Η λίμνη αυτή η μυστική δεν έχει μέσα της νερό. Έχει χρυσό!

Βασίλισσα- Ε, φέρτε μου λοιπόν χρυσό!

Έμπορος- Είναι βαθιά θαμμένη μες το δάσος. Κανείς να πάει εκεί δεν έχει θράσος. Πρέπει για να τη βρεις να ψάξεις, όλο το δάσος να το σκάψεις.

Βασίλισσα- Έχω εγώ εργάτες να το κάνουν

Έμπορος- Θα είμαι εδώ κοντά και θα περιμένω. Για ένα τόσο σπουδαίο μυστικό θέλω να πάρω ποσοστό.

Βασίλισσα- Μείνε ήσυχος και θα ανταμειφθείς .

(Ο έμπορος φεύγει)

Στείλτε αμέσως τους εργάτες να σκάψουν. Αν πετύχει το σχέδιο αυτό, τέτοια ώρα αύριο θα κολυμπάω στο χρυσό.

ΠΡΑΞΗ 3

(Τελευταία και καταϊδρωμένη)

ΣΚΗΝΗ 1

(Στο δάσος. Υπάρχουν δέντρα που είναι “ηθοποιοί”. Βγαίνει ο Δημοσιογράφος)

Δημοσιογράφος- Κυρίες και κύριοι, ξεκινά σήμερα η μεγάλη αποστολή εργατών στο δάσος. Η αγωνία είναι μεγάλη και τα φτυάρια είναι μικρά. Θα τα καταφέρουν άραγε να βρουν χρυσό; Όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα πάνω τους. Τα δικά τους βλέμματα είναι στραμμένα κάτω στη γη.

(Βγαίνουν 3 εργάτες.)

Εργάτης 1- Εδώ καλά φαίνεται. Ας αρχίσουμε.

Εργάτης 2- (Δεν ξεκινάει) Δεν ξέρω γιατί αλλά έχω ένα φόβο γι' αυτό που κάνουμε

Εργάτης 3- Μη φοβάσαι τίποτα. Έχουμε φτυάρια εμείς.

(Ξεκινούν να σκάβουν. Τα δέντρα αρχίζουν να σαλεύουν)

Εργάτης 2- Το είδατε αυτό; (σταματάει)

Εργάτης 1- Χμμ...δεν είναι τίποτα.

Εργάτης 3- (Κοιτάζει) Απ' τον αέρα θα είναι.

(Συνεχίζουν το σκάψιμο)

Εργάτης 2- Μα δε φυσάει!

Εργάτης 1- Να κοιτάς τη δουλειά σου.

Εργάτης 3- Καλά σου λέει. Ποιοι είμαστε εμείς να κρίνουμε αν φυσάει ή όχι;

(Συνεχίζουν. Τα δέντρα σαλεύουν πιο έντονα)

Εργάτης 2- Το δέντρο σάλεψε! Κοίτα!

Εργάτης 1- Το μυαλό σου σάλεψε. Σκάβε.

Εργάτης 3- Τώρα που το λες... κάτι μου φάνηκε κι εμένα

(Τα δέντρα αρχίζουν να κινούνται)

Εργάτης 2- Μανούλα μου. Αυτά περπατάνε! Πάμε να φύγουμε

Εργάτης1- Έχω αρχίσει να φοβάμαι τα δέντρα, αλλά πιο πολύ φοβάμαι τη βασίλισσα.

Εργάτης 3- (Προσποιητά ψύχραιμος) Τώρα που το λέτε, νομίζω έχουν αρχίσει να μας περικυκλώνουν.

Εργάτης 2- Έρχονται κατά πάνω μας!

Εργάτης 3- Τι κάνουμε;

Εργάτης 1- Τρέχουμε!

(Πετάνε τα φτυάρια και τρέχουν φωνάζοντας βοήθεια)

ΣΚΗΝΗ 2

Αφηγητής- Κι έφυγαν οι εργάτες έτσι όπως τους είδατε να φεύγουν, τρομαγμένοι απ' τα δέντρα. Όταν διηγήθηκαν στη βασίλισσα τι είχε συμβεί, εκείνη θύμωσε πολύ. Κι έστειλε τους ξυλοκόπους της να κόψουν τα δέντρα για να μην τρομάζουν τους εργάτες, για να μπορέσουν να σκάψουν το δάσος, για να βρουν το χρυσό.

(Βγαίνουν οι 3 ξυλοκόποι με τα πριόνια τους. Τα παιδιά- δέντρα είναι στη θέση που ήταν και πριν. Στο κάθε δέντρο τώρα είναι κρυμμένο κι από ένα πουλί)

Ξυλοκόπος 1- Μα τι κότες αυτοί οι εργάτες. Φοβήθηκαν τα δέντρα!

Ξυλοκόπος 2- Γιατί από πότε οι κότες φοβούνται τα δέντρα;

Ξυλοκόπος3- Σωστό κι αυτό, ούτε οι κότες δεν είναι τόσο φοβιτσιάρες.

(βγάζουν τα πριόνια τους)

Ξυλοκόπος1- Εσείς φοβάστε καθόλου;

Ξυλοκόπος 2- Καθόλου.

Ξυλοκόπος 3- Ούτε κι εγώ. Σιγά.

Ξυλοκόπος 1- Τι σιγά;

Ξυλοκόπος 2- Σιγά μη φοβηθούμε

Ξυλοκόπος 3- Όχι, σιγά-σιγά με το πριόνι, θέλω ν' ακούσω

(κάνουν ησυχία ν' ακούσουν.)

Ξυλοκόποι - Σσσσσσ....

(ακούγεται απ' το βάθος ένα κελάηδισμα.)

Ξυλοκόπος 1- Τίποτα δεν είναι. Τα φύλλα των δέντρων απ' τον αέρα.

(Πριονίζει το πρώτο δέντρο. Όταν το δέντρο πέσει βγαίνει το πουλί που ζούσε εκεί και πετάει τριγύρω)

Σπουργίτι:

Πέτα πέτα μικρό σπουργίτι

άπλωσε τις φτερούγες σου ψηλά

αυτό το δέντρο είχες για σπίτι

μα σου χαλάνε τη φωλιά

Ξυλοκόπος 2- Τι είναι αυτό ρε παιδιά;

(Πριονίζει το δεύτερο δέντρο. Όταν το δέντρο πέσει βγαίνει το χελιδόνι που ζούσε εκεί)

Χελιδόνι:

πέτα πέτα μικρό χελιδόνι

τώρα δεν έχεις που να σταθείς

ήρθαν οι άνθρωποι με το πριόνι

τρέξε μακριά για να κρυφτείς

Ξυλοκόπος 3- Βρε α να χαθείς!

(Οι ξυλοκόποι έχουν φοβηθεί το πέταγμα των πουλιών. Μαζεύονται στο τρίτο δέντρο και μόλις πάνε να το πριονίσουν, βγαίνει και το τρίτο πουλί)

Μπούφος: Μπου!

(οι ξυλοκόποι πετάνε τα πριόνια τρομαγμένοι. Τα πουλιά παίρνουν θάρρος και τους κυνηγάνε)

Έξω έξω οι ξυλοκόποι

από το δάσος το ιερό

ήρθαν για ξύλο και ξύλο θα φάνε

άμα δε φύγουν από εδώ

ΣΚΗΝΗ 3

(βγαίνει ξανά ο Δημοσιογράφος)

Κυρίες και κύριοι διακόπτουμε το πρόγραμμα για να σας μεταδώσουμε την άγρια καταδίωξη που έλαβε χώρα νωρίς το πρωί στο δάσος. Τρεις ξυλοκόποι κυνηγήθηκαν και παραλίγο να ξυλοκοπηθούν άγρια από ένα σπουργίτη, ένα χελιδόνι και έναν μπούφο. Οι κυνηγοί της βασίλισσας ψάχνουν αυτή τη στιγμή να τους βρουν ωστόσο άφαντοι παραμένουν μέχρι και αυτή την ώρα οι τρεις φτερωτοί κακοποιοί αφού καθώς φαίνεται να έβγαλαν φτερά.

(Βγαίνουν οι τρεις Κυνηγοί κρατώντας καραμπίνες )

Κυνηγός 1- Μεγάλο ρεζιλίκι αυτό που έπαθαν, να τους κυνηγήσουν 3 πουλάκια

Κυνηγός 2- Ρεζίλι των πουλιών.

Κυνηγός 3- Ναι αλλά ήταν 3 πουλάκια που δεν κάθονταν (γέλια)

Κυνηγός 1- Ας έχουμε το νου μας τώρα. Κάπου εδώ θα κρύβονται

Κυνηγός 2- Να το εκεί! Κάτι κουνιέται!

Κυνηγός 3- (πυροβολεί) Το πέτυχα;

( Τα πουλιά φτερουγίζουν τρομαγμένα. Σημαδεύουν και πυροβολούν)

(Μπαίνουν οι χωρικοί)

Χωρικός 1- Εεεεπ! Τι κάνετε εσείς εδώ;

Χωρικός 2- Σταματήστε αμέσως!

Κυνηγός 1- Ποιοι είστε εσείς; Τι θέλετε;

Χωρικός 3- Είμαστε κάτοικοι του χωριού και θέλουμε ησυχία

Χωρικός 1- Γιατί κυνηγάτε τα πουλιά;

Κυνηγός 2- Δουλειά μας είναι

Χωρικός 2- Να πυροβολείτε τα πουλάκια;

Κυνηγός 3- Τα πουλιά είναι εγκληματίες. Κυνήγησαν τους ξυλοκόπους

(Οι χωρικοί γελάνε)

Χωρικός 3- Αν τα πουλάκια είναι εγκληματίες, εμείς να δεις τι μπορούμε να γίνουμε!

(Οι χωρικοί ορμάνε στους κυνηγούς και τους παίρνουν τα όπλα)

Κυνηγός 1- Δώστε μας τα όπλα μας.

Κυνηγός 2- Τα όπλα αυτά ανήκουν στην βασίλισσα.

Χωρικός 1- Και το δάσος αυτό ανήκει σε μας και στα πουλιά

Κυνηγός 3- Θα γυρίσουμε πίσω και θα τα πούμε όλα στη βασίλισσα. Και αλίμονό σας.

Χωρικός 2- Αλίμονό μας αν αφήνουμε τον καθένα να καταστρέφει και να σκοτώνει στο δάσος μας

Κυνηγός 1- Δεν είναι ο καθένας! Είναι η βασίλισσα!

Χωρικός 3- Τόσο το χειρότερο.

Κυνηγός 2- Πάμε να φύγουμε. Είναι χωριάτες. Δεν καταλαβαίνουν.

(Οι κυνηγοί γυρίζουν και φεύγουν θυμωμένοι)

Κυνηγός 3- Φεύγουμε αλλά αυτό δεν θα τελειώσει εδώ.

Χωρικός 1- Χωρίς όπλα είστε καλοδεχούμενοι να μείνετε πάντως.

ΣΚΗΝΗ 4

(οι δυο χωρικοί μόνοι τους στη σκηνή.)

Χωρικός 1- Και τώρα τι κάνουμε; Αυτοί μπορεί να γυρίσουν από στιγμή σε στιγμή

Χωρικός 2- Πολύ φοβάμαι πως δεν θα έρθουν μόνοι τους αλλά με τους φρουρούς.

Χωρικός 1- Και τι έγινε; θα τους διώξουμε κι αυτούς.

Χωρικός 2- Δεν είναι τόσο απλό. Αυτοί έχουν όπλα

Χωρικός 1- Τώρα έχουμε κι εμείς

Χωρικός 2- Ας έρθουν λοιπόν αν τους βαστάει.

Χωρικός 1- Θα πολεμήσουμε για το δάσος μας

Χωρικός 2- Και μάλιστα με τα δικά τους όπλα

(έρχεται ο τρίτος χωρικός)

Χωρικός 1- Που ήσουν; Ετοιμάσου θα έρθουν οι φρουροί

Χωρικός 3- Τα πέταξα.

Χωρικός 2- Ποια;

Χωρικός 3- Τα όπλα

Χωρικοί 1-2 Γιατί;

Χωρικός 3- Γιατί τρομάζουν τα πουλιά.

(Παύση)

ΣΚΗΝΗ 5

(Απ' το βάθος έρχονται οι φρουροί. Χτυπάνε οι καμπάνες του χωριού)

Φρουρός 1- Στο όνομα της βασίλισσας και του στέμματος και της κοκάλας που φοράει στα μαλλιά, παραδοθείτε.

Φρουρός 2- Είστε περικυκλωμένοι. Παραδοθείτε ειρηνικά και δεν θα σας πειράξουμε.

Φρουρός 1- Μα που πήγαν;

Φρουρός 2- Μην φοβάστε. Δεν θέλουμε να σας πειράξουμε.

(Σηκώνεται ένα παιδί απ' το κοινό)

Χωρικός 4- Τι θέλετε απ' το χωριό μας;

Φρουρός 1- Ήρθαμε μόνο για να πιάσουμε τους χωρικούς που έδιωξαν τους κυνηγούς, που ήρθαν για να πιάσουν τα πουλιά που έδιωξαν τους ξυλοκόπους

Φρουρός 2- Που ήρθαν για να κόψουν τα δέντρα που τρόμαξαν τους εργάτες, που ήρθαν για να σκάψουν το δάσος για να βρουν το κρυμμένο χρυσάφι που θέλει η βασίλισσα για να για να γίνει όμορφη.

Χωρικός 4- Να πιάσετε δηλαδή τους χωρικούς, να σκοτώσετε τα πουλιά, να κόψετε τα δέντρα και να σκάψετε το δάσος!

Φρουρός 1- Α μπράβο. Αυτό μόνο!

Αστροναύτης- (Διασχίζει τη σκηνή) Πωω! Σεληνιακό τοπίο! Γουστάρω! (Βγαίνει)

Χωρικός 4- Δεν πρόκειται να σας αφήσουμε.

(Οι φρουροί βγάζουν τα όπλα)

Φρουρός 1- Τελευταία προειδοποίηση. Άσε μας να περάσουμε.

(Σηκώνεται κι άλλος χωρικός)

Χωρικός 5- Θα πρέπει να περάσετε από όλους εμάς. (Δείχνει το κοινό)

Φρουρός 2- Θα το κάνουμε αν χρειαστεί.

(Σηκώνεται κι άλλος χωρικός)

Χωρικός 6- Δεν έχετε δικαίωμα να μας απειλείτε.

Φρουρός 2- Εις το όνομα της βασίλισσας, του στέμματος και της κοκκάλας που φοράει στα μαλλιά σας διατάζω να φύγετε απ' τη μέση και να μας αφήσετε να κάνουμε τη δουλειά μας.

Χωρικός 6- Στο όνομα φύσης, του δάσους και των ανθρώπων που ζουν εδώ, δεν σας

επιτρέπουμε να καταστρέψετε όσα εσείς και η βασίλισσά σας δεν καταλαβαίνετε.

ΣΚΗΝΗ 6

(Μπαίνει η βασίλισσα)

Βασίλισσα- Τι συμβαίνει εδώ;

(Οι φρουροί γυρίζουν και την κοιτούν έντρομοι)

Που είναι επιτέλους αυτοί οι τρεις αγροίκοι; Γιατί δεν τους φέρατε ακόμα στο παλάτι;

Φρουρός 1- Μα... βασίλισσά μου δεν είναι μόνο τρεις.

Φρουρός 2- Κοιτάξτε. Είναι όλοι αυτοί, δεν μπορούμε να τους μεταφέρουμε

Βασίλισσα- Αλήθεια λέει; Είστε όλοι εσείς μαζί;

Κοινό - ..........................................................................

Βασίλισσα - (Κοιτάζει μπροστά) Εδώ είστε εσείς και σας ψάχνω; Δεν ντρέπεστε; Τι δουλειά έχετε εδώ; Ξύπνησα μες τη νύχτα και σηκώθηκα και δεν ήταν εκεί οι παντόφλες μου και περπάτησα ξυπόλητη ως την κουζίνα και πάτησα χυμένα γάλατα και γλίστρησα και χτύπησα το κουδουνάκι μου και κανείς δεν απαντούσε. Αλλά πως να απαντήσει αφού κρύβονται όλοι εδώ πέρα. Φρουροί! Πιάστε τους κι αυτούς και φέρτε τους στο παλάτι. Έχουμε δουλειές.

Φρουρος 1- Μην ανησυχείτε βασίλισσά μου, ό,τι και να γίνει εμείς θα είμαστε πάντα πιστοί

Φρουρός 2- Και θα τους βρούμε όλους, όπου κι αν κρύβονται.

Μοδίστρα- Μα δεν κρυβόμαστε. Είμαστε εδώ μαζί με όλο το χωριό.

Βασίλισσα- Να τοι! Πιάστε τους αμέσως!

Μάγειρας- Δεν κάναμε τίποτα κακό.

Βασίλισσα- Δε με νοιάζει. Πιάστε τους

Ράφτης- Μα δεν έχουν δικαίωμα να μας πιάσουν.

Βασίλισσα- Δεν ακούω τίποτα!

Κορίτσι- Όχι, για μια φορά πρέπει ν' ακούσεις κι εσύ.

Γυμναστής- Έχουμε κάνει μεγάλη υπομονή αλλά δεν πάει άλλο.

Βασίλισσα- Ακούστε θράσος!

Βοηθός- Ανεχόμαστε τόσα και τόσα χωρίς διαμαρτυρία αλλά το δάσος δεν μπορούμε ν' αφήσουμε να καταστραφεί.

Χειρούργος- Το δάσος είναι η ζωή μας

Βασίλισσα- Μα ποιος σας είπε ότι θα καταστραφεί το δάσος; Εγώ μόνο το χρυσό θα πάρω. Το δάσος σας δεν με ενδιαφέρει καθόλου.

Μαγειρας 2- Όχι βασίλισσα μου. Μέχρι να βρεθεί η λίμνη και να πάρετε το χρυσό, το δάσος θα έχει καταστραφεί

Ξυλοκόπος 1 - Κι αν κόψουμε τα δέντρα, συγγνώμη που το λέω αλλά... ξεχάστε το το δάσος.

Ξυλοκόπος 2- Μα τι λες κι εσύ; Αυτή είναι η δουλειά μας.

Ξυλοκόπος 3- Καλά σου λέει, μη μιλάς.

Βασίλισσα- Ε ας το ξεχάστε λοιπόν. Και τι έγινε; Σιγά. Μήπως θα ήταν καλύτερα να ξεχάσουμε το χρυσό; Να το ξέρετε πως ό,τι και να κάνετε δεν θα με εμποδίσετε να δω την παραμυθένια ανατολή.

ΣΚΗΝΗ 7

(Σηκώνονται δυο παιδιά και πάνε κοντά της)

Βασίλισσα- Ποιοι είστε εσείς; Τι θέλετε;

Παιδί 1- Έλα να σου δείξουμε. Μη φοβάσαι.

Βασίλισσα- Ωραίο κι αυτό. Εγώ να φοβάμαι. Τι να φοβηθώ εγώ; Φρουροί!!!

Παιδί 2- Τίποτα μη φοβάσαι. Έλα. (απλώνει το χέρι του)

Παιδί 1- Έλα να σου δείξουμε την παραμυθένια ανατολή.

Βασίλισσα- Δεν έχω μαζί τον καθρέφτη.

Παιδί 2- Δεν χρειάζεται καθρέφτης

Βασίλισσα- Μα θέλω να τη δω στο πρόσωπό μου.

Παιδί 1- Έλα μαζί μας και θα δεις.

(απλώνουν και τα δυο παιδιά τα χέρια τους στη βασίλισσα)

Παιδί 2- Θα έρθεις;

(Η βασίλισσα απλώνει διστακτικά τα χέρια της και πιάνει τα παιδιά. Προχωρούν)

(Προβάλλεται βίντεο απ' το δάσος του Κάκαβου.

Στο προσκήνιο έχουν ανέβει παιδιά με ένα μπλε ύφασμα)

Βασίλισσα- Δεν γνώριζα...τίποτα για όλα αυτά. Εγώ ήθελα μόνο να γίνω διαφορετική απ' όλους εσάς. Έτσι όπως μου έλεγαν πως είμαι. Η βασίλισσα της παραμυθένιας ανατολής.

Παιδί 1- Η ομορφιά που ζητάς είναι μπροστά σου.

Βασίλισσα- Όχι, είμαι μια συνηθισμένη γυναίκα. Με κανονικά μάτια και κανονικά χείλια και κανονικά μαλλιά. Αλλά είμαι βασίλισσα παραμυθιού και δεν γίνεται... το καταλαβαίνετε κι εσείς, ε;

Παιδί 2- Για να νιώσεις την ομορφιά σου, μην ακούς τι σου λένε οι άλλοι, ούτε να κοιτάς τον χαζοκαθρέφτη, κοίτα γύρω σου, κοίτα μπροστά σου!

(Η βασίλισσα σκύβει και κοιτάζει μπροστά της την θάλασσα)

Παιδί 1- Ξημερώνει. Είσαι έτοιμη;

Βασίλισσα- Τι είναι αυτό που βλέπω; είναι υπέροχο!

Παιδί 2- Το πρόσωπό σου είναι έτσι όπως καθρεφτίζεται στην θάλασσα.

Παιδί 1- Χωρίς χρυσάφια και ασήμια, μόνο με τα κλαδιά των δέντρων και τις πεταλούδες που ξυπνούν σιγά σιγά, και τα λουλούδια που ανοίγουν τα πέταλά τους και την θάλασσα που χουζουρεύει κάτω απ' τον πρώτες αχτίνες του ήλιου.

Βασίλισσα- Σας ευχαριστώ γι' αυτό το δώρο. Είναι ό,τι πιο όμορφο έχω δει, είναι πραγματικά η παραμυθένια ανατολή.

(Έρχονται οι φρουροί)Φρουρός 1- (Λαχανιασμένος) Σε πείραξαν βασίλισσά μου; Να τα δείρω;

Βασίλισσα - Όχι, μου έδειξαν την πραγματική ομορφιά. Πείτε το σε όλους πως δεν χρειάζομαι χρυσό. Όταν θέλω κάτι πολύτιμο θα έρχομαι εδώ και θα κοιτάζω. Θα αναπνέω.

Φρουρός 2- Ό,τι πεις βασίλισσά μου. Για εμάς πάντως να ξέρεις πως ό,τι και να κάνεις θα είσαι πάντα μια κούκλα!

Βασίλισσα- Ελάτε. Πάμε να φύγουμε και ας αφήσουμε το δάσος στην ησυχία του.

(Ανεβαίνουν όλοι στη σκηνή)

ΑΥΛΑΙΑ

Το έργο αυτό γράφτηκε για παιδιά δημοτικού και ιδιαίτερα για τα παιδιά του 5ου Δημοτικού σχολείου Θήβας. 

 

Αφιερωμένο στον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής και σε κάθε αγώνα που υπερασπίζεται την ελευθερία, τη χαρά και τη δικαιοσύνη.

(παγκόσμια ειρήνη κτλ)

Κατερίνα Παλαιολόγου

Αυτό το θεατρικό κείμενο χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα .