Σάμουελ Μπέκετ

- Κι άλλο άρθρο για τον Μπέκετ;

- Τι θέλετε κύριε; Πρόκειται για λέξεις˙ δεν έχουμε τίποτε άλλο

Ο Σάμουελ Μπέκετ γεννήθηκε το 1906 σε μια επαρχία του Δουβλίνου και πέθανε το 1989 στο Παρίσι όπου είχε εγκατασταθεί μόνιμα απ’ το 1938. Θεωρείται "ιδρυτής" του θεάτρου του παραλόγου.

Έγραψε πεζά, δοκίμια και ποιήματα και στράφηκε στο θέατρο μετά τον πόλεμο. Κάποιες φορές σκηνοθετούσε ο ίδιος τα έργα του. Το 1969 βραβεύτηκε με Νόμπελ λογοτεχνίας.

Χαρακτηρίστηκε ως υπαρξιστής φιλόσοφος του παραλόγου, αλλά συνειδητά ο ίδιος ποτέ του δεν διατύπωσε κάποια υπαρξιακή άποψη. Δε μπορούμε να τον ταυτίσουμε με οποιαδήποτε σχολή. Η κατάταξη του Μπέκετ σ΄ αυτό που ονομάζουμε θέατρο του παραλόγου, οφείλεται στο γεγονός ότι δεν ξέρουμε πού ανήκει. Δεν δίνει κανένα κλειδί για την ερμηνεία - κατάταξη του έργου του. Κάποτε είπε ότι έχει γράψει κάποιους ήχους και ότι ο καθένας είναι ελεύθερος να γράψει μουσική πάνω σ’ αυτούς. To έργο του είναι εξαιρετικά λογικό και -αν έπρεπε να χαρακτηρίζονταν θα μπορούσε να πει κανείς ότι διέπεται από πειθαρχημένη αυστηρή και σκληρή λογική. Μα δεν μπορεί να υπάρξει μια ερμηνεία ασφαλής και όπως έγραψε ο Μάρτιν Έσσλιν: "κάθε απόπειρα να καταλήξει κανείς σε μια ξεκάθαρη και σίγουρη ερμηνεία… θα ήταν τόσο παράλογη, όσο και το να προσπαθήσει να ανακαλύψει και να καθορίσει που ακριβώς αρχίζει και που ακριβώς τελειώνει το περίγραμμα ενός κιάρο–σκούρο σ’ έναν πίνακα του Ρέμπραντ, ξύνοντας τη μπογιά".

Στα έργα του Μπέκετ δεν υπάρχει γραμμική εξέλιξη και η έλλειψη πλοκής είναι ακόμη πιο ολοκληρωτική απ’ ότι στα υπόλοιπα έργα του θεάτρου του Παραλόγου. Συγγραφέας της απελπισίας, του αδιεξόδου, της μάταιης αναζήτησης του θεού, του απελπισμένου κόσμου, του αποσπασματικού λόγου. "Δεν υπάρχει ενότητα στον κόσμο, άρα γιατί να υπάρχει στα κείμενά μας; Ποια η πραγματικότητα; Το έργο, τα ίδια τα κείμενα"

Ήταν δίγλωσσος αλλά προτιμούσε να γράφει στα γαλλικά λόγω των ιδιοτήτων της γαλλικής γλώσσας αλλά και για να αποφύγει τα διάφορα λογοτεχνικά στολίδια που θα χρησιμοποιούσε αν έγραφε στη μητρική του. Επέβαλλε στον εαυτό του αυστηρή πειθαρχία, χωρίς να αφήνει κανένα περιθώρια ευκολίας, πολυτέλειας, εκφραστικής άνεσης. Εξηγούσε πως γράφει στα γαλλικά "… επειδή στα γαλλικά είναι πιο εύκολο να γράψεις χωρίς ύφος"

Η γλώσσα χρησιμοποιείται απ’ τον συγγραφέα ως απόδειξη της κατάντιας και του εκφυλισμού της. Σχετικά μ’ αυτό το παράδοξο Ο Μάρτιν Έσσλιν παρατηρεί: "… αν ο Μπέκετ χρησιμοποιεί τη γλώσσα με σκοπό να της αφαιρέσει την αξία της σαν μέσο εννοιολογικών συλλογισμών, ή σαν όργανο μεταβίβασης ετοιμοπαράδοτων απαντήσεων στα ερωτήματα της ανθρώπινης ύπαρξης, η συνεχής χρήση της γλώσσας εκ μέρους του πρέπει παραδόξως να θεωρείται σαν μια απόπειρα επικοινωνίας, επικοινωνίας του ανεπικοινώνητου". Μα η έλλειψη επικοινωνίας δεν είναι μόνο με το περιβάλλον αλλά και με τον εαυτό και στο θέατρο του Μπέκετ η γλώσσα τελικά λειτουργεί αντιστικτικά με τη δράση που υπονομεύει όσα λέγονται. Στο "Ένα θέατρο ουσίας" ο Γιαν Κοττ λέει πως "στα έργα του Μπέκετ, οι σκηνικές οδηγίες είναι απίστευτα λεπτομερείς και μερικές φορές αποτελούν το ήμισυ του κειμένου. Η δραματική κατάσταση εμπεριέχεται σχεδόν ολοκληρωτικά σε ό,τι είναι οπτικό. Τι σημαίνει όμως αυτό; το ανέφικτο της επικοινωνίας; Τη ζωή που γίνεται αντιληπτή ως φθορά και σήψη; Τη συνείδηση, που για τους υπαρξιστές είναι μια "τρύπα" μέσα σ’ έναν "όντως όντα Κόσμο"; Αν ο Μπέκετ μπορούσε ή ήθελε να μας το πει, θα είχε μεταχειριστεί άλλους τύπους σημείων. Εδώ το "μη λεκτικό" είναι πιο ανησυχητικό από οποιονδήποτε πιθανό διάλογο"

Όλα όσα είναι επουσιώδη για την ανθρώπινη ύπαρξη ο Μπέκετ θα τα αφαιρέσει τολμώντας μια αμφιβολία μεθοδική, μεταφυσική, καθολική. Εάν αμφιβάλω για όλα, αυτό για το οποίο δεν θα αμφιβάλω θα είναι η αλήθεια. Αν αφαιρέσουμε αυτά που δεν είναι αναγκαία στη ύπαρξη, τι μένει; Το ίδιο ερώτημα θέτει και ο Καρτέσιος στον πρώτο στοχασμό. Απομένει ένα πράγμα που σκέφτεται θα πει ο Καρτέσιος. Ο Τσόμσκι θα πει ότι απομένει ένα πράγμα που μιλάει ... χωρίς ήχους.

Πολλοί κριτικοί τον χαρακτήρισαν "απαισιόδοξο προφήτη".Οι ήρωες του βουλιάζουν στο κενό σε μια πτώση που ο θάνατος δε μπορεί να φέρει την ελπίδα γιατί δεν υπάρχει καν αυτή η διέξοδος, καθώς "… κάποια στιγμή η ανία του να ζεις αντικαθίσταται με την οδύνη του να υπάρχεις". Αυτά τα πρόσωπα δεν ανήκουν στο περιθώριο γιατί δεν ανήκουν πουθενά˙ είναι απογυμνωμένα απ’ όλες τις βεβαιότητες μιας ζωντανής ύπαρξης "… και τα πρόσωπα …δείχνουν να μην επιθυμούν τίποτα το ουσιαστικό. Ανάμεσα στην απόλυτη ακινησία τους και το παλλόμενο φως, η αντίθεση αποσβολώνει όποιον θυμάται να έχει εκπλαγεί απ’ το αντίθετο. Οπωσδήποτε είναι φανερό από χιλιάδες ενδείξεις, να φανταστείς ότι δεν κοιμούνται. Μόνο ένας ελαφρός αναστεναγμός, αχ, τίποτα περισσότερο μέσα στη σιωπή και την ίδια στιγμή το μάτι αιχμαλωτίζεται από ένα απειροελάχιστο φρίκιασμα που καταστέλλεται ακαριαία! Άφησέ τους εκεί, ιδρώνοντας και παγώνοντας, είναι καλύτερα από παντού. Όχι, κανένα τέλος ζωής και πάλι όχι, εκεί δεν υπάρχει τίποτα… και καμιά καινούρια ελπίδα …"

Σε όλο του το έργο υπάρχει ο υπαινιγμός ότι όλος ο κόσμος είναι γεμάτος απορίες που αιωρούνται. Μα κι αν δε μπορούμε να βρούμε τις απαντήσεις, μπορούμε τουλάχιστον να απολαμβάνουμε τα ερωτήματα.

Κάποια στοιχεία απ’ τη ζωή του:

* Φοίτησε στο ίδιο οικοτροφείο με τον Όσκαρ Ουάιλντ και αργότερα σπούδασε γαλλικά και ιταλικά στο κολέγιο Τρίνιτυ του Δουβλίνου. Δίδαξε στο Μπέλφαστ, στο Παρίσι και στο Δουβλίνο αλλά εγκατέλειψε τη διδασκαλία καθώς τη θεωρούσε αδιανόητη.

* Στο Παρίσι γνώρισε και συνδέθηκε φιλικά με τον Τζέημς Τζόϋς. Πολλά έχουν γραφτεί γι’ αυτή τη σχέση και την επίδρασή της στο έργο του Μπέκετ, τα περισσότερα όμως είναι υπερβολικά και αβάσιμα.

* Στο διάστημα της πρώτης παραμονής του στο Παρίσι, καταπιάστηκε με τη συγγραφή δοκιμίων, ποιημάτων, μεταφράσεων. Κέρδισε ένα λογοτεχνικό βραβείο για το ποίημα: "Πορνοσκόπιο".

* Το 1931, στην Ιρλανδία , δημοσίευσε μια σημαντική επιστημονική μελέτη για τον Προυστ.

* Στη σύντομη ακαδημαϊκή του καριέρα ανάμεσα στους μαθητές του συγκαταλέγονται ο Σαρτρ και η Σιμόν ντε Μποβουάρ.

* Μετά την εγκατάλειψη της ακαδημαϊκής του σταδιοδρομίας άρχισε να περιπλανάται. Έκανε ένα σωρό δουλειές και έγραφε. Απαρνούμενος τη ρουτίνα της διδασκαλίας, αποφάσισε να γίνει συγγραφέας.

* Στο Παρίσι δέχτηκε επίθεση με μαχαίρι από έναν άγνωστο που του ζήτησε χρήματα. Όταν βγήκε από το νοσοκομείο πήγε να τον επισκεφτεί στη φυλακή. Όταν ρώτησε "γιατί"; Η απάντηση που πήρε ήταν "Δεν ξέρω, κύριε".

* Στη διάρκεια του 2ου παγκοσμίου πολέμου και της κατοχής, ο Μπέκετ βρίσκονταν στο Παρίσι και συμμετείχε σε αντιστασιακή οργάνωση. Κυνηγημένος, κατέφυγε σ’ ένα αγρόκτημα όπου δούλευε ως αγρότης. Μετά το τέλος του πολέμου, κατατάχθηκε εθελοντής στον ερυθρό σταυρό και το 1945 επέστρεψε στη Γαλλία.

* ο Kott περιγράφει την πρώτη του επαφή με τον Μπέκετ: "Το περιμένοντας τον Γκοντό ανέβαινε στη Βαρσοβία ένα χρόνο σχεδόν μετά την πρεμιέρα του στο Παρίσι. Παραβρέθηκα σ’ αυτήν την πρώτη παράσταση στην πολωνική πρωτεύουσα. Το κοινό ήταν μάλλον επιλεγμένο, όπως συνηθίζονταν για τις πρεμιέρες στην πρωτεύουσα, αλλά υποδέχθηκε το έργο ψυχρά: παρόλο που το παίξιμο ήταν έξοχο, τα χειροκροτήματα ήταν ελάχιστα. Οι μισοί σχεδόν θεατές έφυγαν στο διάλειμμα, αλλά και αυτοί που έμειναν δυσκολεύονταν να καταλάβουν το έργο. Με το περιμένοντας τον Γκοντό πήρα μια πρώτη γεύση από Μπέκετ. Δεν ήξερα καλά πως μπορούσε κανείς να τον φάει. Μου κάθονταν στον λαιμό. Ήμουν τότε θεατρικός κριτικός και τιτλοφόρησα την κριτική μου Μια πλήξη σχεδόν εκθαμβωτική".

Ατάκες

"… αν ο έρωτας … είναι μια εκδήλωση της ανθρώπινης θλίψης, η φιλία είναι μια εκδήλωση της δειλίας της …"

"… η απόπειρα επαφής εκεί όπου καμιά επαφή δεν είναι δυνατή, είναι απλούστατα μια χυδαιότητα γορίλα, ή φρικαλέα κωμική, σαν την τρέλα που στήνει κουβεντολόι με τα έπιπλα"

"Δεν υπάρχει επαφή, επειδή δεν υπάρχουν μέσα επαφής"

"Η τέχνη είναι η αποθέωση της μοναξιάς"

Όταν τον ρώτησε ο Άλαν Σνάιντερ (σκηνοθέτης της πρώτης παράστασης του "Περιμένοντας τον Γκοντό" στις ΗΠΑ) τι θέλει να πει μ’ αυτό το έργο, ο Μπέκετ απάντησε:
"Αν το ήξερα θα το έλεγα στο έργο"

"Tι θέλετε κύριε; Πρόκειται για λέξεις˙ δεν έχουμε τίποτε άλλο"

"Ίσως τα καλύτερά μου χρόνια έχουν περάσει όμως, δεν θα ήθελα να γυρίσουν πίσω"

"O συγγραφέας της εποχής μας πρέπει να εφεύρει μια γλώσσα που να εμπεριέχει το χάος"

Έργα για το θέατρο

"Ελευθερία", πρωτότυπος τίτλος στα γαλλικά "Eleuthéria", γράφτηκε το 1947, εκδόθηκε το 1995 στα γαλλικά και στ' αγγλικά, έπειτα απο κάποιες ιδιωτικές αναγνώσεις και παραστάσεις παίχτηκε για πρώτη φορά δημόσια στην Τεχεράνη, στο City Theatre, το 2005 σε σκηνοθεσία Vahid Rahbani και Mohammadreza Jouze. Σε τρεις πράξεις.

"Περιμένοντας τον Γκοντό", πρωτότυπος τίτλος στα γαλλικά "En attendant Godot", μεταφράστηκε απ' τον ίδιο στ' αγγλικά ως "Waiting for Godot", με τον υπότιτλο "a tragicomedy in two acts", εκδόθηκε το 1952 και παίχτηκε πρώτη φορά στο Παρίσι, στο "Théâtre de Babylone", το 1953, σε σκηνοθεσία Roger Blin. Σε δυο πράξεις.

"Πράξη χωρίς λόγια I", πρωτότυπος τίτλος στα γαλλικά "Acte sans paroles I", μεταφράστηκε απ' τον ίδιο στ' αγγλικά ως "Act without Words I", μονόπρακτο, εκδόθηκε το 1956 κι έκανε την πρεμιέρα του στο Λονδίνο, στο Royal Court Theatre, το 1957, συνοδεύοντας το:

"Το τέλος του παιχνιδιού", πρωτότυπος τίτλος στα γαλλικά "Fin de partie", μεταφράστηκε απ' τον ίδιο στ' αγγλικά ως "Endgame", εκδόθηκε το 1957 κι έκανε την πρεμιέρα του στο Λονδίνο, στο Royal Court Theatre, στα γαλλικά, το 1957, σε σκηνοθεσία Roger Blin. Μονόπρακτο.

"Η τελευταία μαγνητοταινία του Κραππ", πρωτότυπος τίτλος στ' αγγλικά "Krapp’s Last Tape", γράφτηκε το 1957 και η πρεμιέρα του έγινε στο Λονδίνο, στο Royal Court Theatre, το 1958, σε σκηνοθεσία Donald McWhinnie. Μονόπρακτο. Ακούστε εδώ

"Πράξη χωρίς λόγια II", πρωτότυπος τίτλος στα γαλλικά "Acte sans paroles II, μεταφράστηκε απ' τον ίδιο στ' αγγλικά ως "Act without Words II", εκδόθηκε το 1959 κι έκανε την πρεμιέρα του στο Λονδίνο, στο Institute of Contemporary Arts, το 1960, σε σκηνοθεσία John McGrath. Μονόπρακτο.

"Θέατρο I", πρωτότυπος τίτλος στα γαλλικά "Fragment de Théâtre I”, μεταφράστηκε απ' τον ίδιο στ' αγγλικά ως "Rough for Theatre I", γράφτηκε στο τέλος της δεκαετίας του '50, εκδόθηκε το 1974 κι έκανε την πρεμιέρα του στο Αμβούργο, στο Schiller Theatre, το 1979, σε σκηνοθεσία Walter Asmus. Μονόπρακτο

"Θέατρο II", πρωτότυπος τίτλος στα γαλλικά "Fragment de Théâtre II”, μεταφράστηκε απ' τον ίδιο στ' αγγλικά ως "Rough for Theatre II", γράφτηκε το 1960 (ή νωρίτερα στη δεκαετία του '50), εκδόθηκε τροποποιημένο το 1976 κι έκανε την πρεμιέρα του στο Αμβούργο, στο Schiller Theatre, το 1979, σε σκηνοθεσία Walter Asmus. Μονόπρακτο.

"Ω! οι ευτυχισμένες μέρες", πρωτότυπος τίτλος στ' Αγγλικά "Happy Days ", μεταφράστηκε απ' τον ίδιο στα γαλλικά ως "Oh! Les beaux jours", γράφτηκε το 1961 κι έκανε την πρεμιέρα του την ίδια χρονιά, στη Νέα Υόρκη, στο Cherry Lane Theatre, σε σκηνοθεσία Alan Schneider. Σε δυο πράξεις.

"Παίζοντας", πρωτότυπος τίτλος στ' Αγγλικά "Play", γράφτηκε το 1963, μεταφράστηκε κι εκδόθηκε την ίδια χρονιά στα γερμανικά και το 1964 στα γαλλικά και στ' αγγλικά κι έκανε την πρεμιέρα του στη Γερμανία, στο Ulmer Theatre, με τον τίτλο "Spiel", σε σκηνοθεσία Deryk Mendel. Μονόπρακτο.

"Πηγαινέλα", πρωτότυπος τίτλος στ' Αγγλικά "Come and Go", μεταφράστηκε απ' τον ίδιο στα γαλλικά ως "Va et Vient". Γράφτηκε το 1965, εκδόθηκε στα γαλλικά το 1966, κι έκανε την πρεμιέρα του στη Γερμανία, στο Schiller-Theatre Werkstatt, το 1966, με τον τίτλο "Kommen und Gehen", σε μετάφραση Elmar Tophoven. Μονόπρακτο.

"Αναπνοή"" πρωτότυπος τίτλος στ' αγγλικά “Breath”. Διαρκεί περίπου 30 δευτερόλεπτα και αποτελεί τον πρόλογο στο "Ω! Καλκούτα"("Oh! Calcutta!") του Kenneth Tynan, που έκανε την πρεμιέρα του Νέα Υόρκη, στο Eden Theatre, το 1969. Η προσθήκη των γυμνών σωμάτων που έβαλε ο Tynan, έγινε χωρίς τη συγκατάθεση του Μπέκετ κι έτσι δεν επέτρεψε να συμπεριληφθεί η "Αναπνοή" στις παραστάσεις του "Ω! Καλκούτα" στο Λονδίνο.

"Όχι εγώ" , πρωτότυπος τίτλος στ' αγγλικά “Not I”, μεταφράστηκε απ' τον ίδιο στα γαλλικά ως "Pas Moi". Γράφτηκε το 1972 κι έκανε την πρεμιέρα του την ίδια χρονιά στο “Samuel Beckett Festival”, στη Νέα Υόρκη, σε σκηνοθεσία Alan Schneider. Μονόλογος.

"Πατήματα", πρωτότυπος τίτλος στ' αγγλικά “Footfalls”, γράφτηκε το 1975, εκδόθηκε το 1976 κι έκανε την πρεμιέρα του στο Λονδίνο, στο Royal Court Theatre, το 1976, σε σκηνοθεσία του ίδιου του Μπέκετ. Μονόπρακτο.

"Εκείνο τον καιρό", πρωτότυπος τίτλος στ' αγγλικά “That Time”, γράφτηκε το 1975 κι έκανε την πρεμιέρα του στο Λονδίνο, στο Royal Court Theatre, το 1976, σε σκηνοθεσία Donald McWhinnie. Μονόπρακτο.

"Κομμάτι μονολόγου", πρωτότυπος τίτλος στ' αγγλικά “A Piece of Monologue”, γράφτηκε για τον ηθοποιό David Warrilow το 1979 κι έκανε την πρεμιέρα του στη Νέα Υόρκη, στο Annex του La MaMa E.T.C, το 1979, σε σκηνοθεσία του ίδιου του Μπέκετ. Μονόπρακτο.

"Λίκνισμα", πρωτότυπος τίτλος στ' αγγλικά “Rockaby”, γράφτηκε το 1980 κι έκανε την πρεμιέρα του στη Νέα Υόρκη, στο Buffalo, το 1981, σε σκηνοθεσία Alan Schneider. Μονόπρακτο.

"Απρόοπτο στο Οχάιο" ή "Το αυτοσχεδίασμα του Οχάιο", πρωτότυπος τίτλος στ' αγγλικά "Ohio Impromptu", γράφτηκε κατά παραγγελία για ένα ακαδημαϊκό συμπόσιο που έγινε το 1980, στο Οχάιο, στο πλαίσιο των εορτασμών για τα 75α γεννέθλιά του, κι έκανε την πρεμιέρα του στο the Stadium II Theater, το 1981, σε σκηνοθεσία Alan Schneider. Μονόπρακτο.

"Καταστροφή", πρωτότυπος τίτλος στα γαλλικά “catastrophe”, γράφτηκε το 1982 κι έκανε την πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ της Αβινιόν, το 1982. Είναι αφιερωμένο στον συγγραφέα Václav Havel. Μονόπρακτο.

"Τι πού", πρωτότυπος τίτλος στα γαλλικά "Quoi où", μεταφράστηκε απ' τον ίδιο στ' αγγλικά ως "What Where”, γράφτηκε το 1983 κι έκανε την πρεμιέρα του στην πόλη Graz της Αυστρίας, στο Theater im Malersaal, το 1983, με τον τίτλο "Was Wo", σε μετάφραση του Elmer Tophoven και σκηνοθεσία του Kurt Josef Schildknecht. Μονόπρακτο.

Όλα τα θεατρικά έργα του Μπέκετ γυρίστηκαν σε φιλμ, σε μια παραγωγή του Michael Colgan. Δείτε για το εξαιρετικό αυτό εγχείρημα "Beckett on Film"

Έργα για το ραδιόφωνο

"Όλοι εκείνοι που πέφτουν", πρωτότυπος τίτλος στ' αγγλικά "All that Fall", γράφτηκε το 1956 και ακούστηκε πρώτη φορά από BBC Third Programme, το 1957, σε παραγωγή του Donald McWhinnie.

"Στάχτες" ή "Τέφρα", πρωτότυπος τίτλος στ' αγγλικά "Embers", γράφτηκε το 1958 κι ακούστηκε πρώτη φορά απ' το BBC Third Programme, το 1959, σε παραγωγή του Donald McWhinnie.

"The Old Tune”, ελεύθερη απόδοση του ραδιοφωνικού έργου " La Manivelle", 1919, του Robert Pinget, ακούστηκε πρώτη φορά απ' το BBC Third Programme, το 1960, σε παραγωγή της Barbara Bray.

"Λόγια και μουσική" ("Words and music"), γράφτηκε το 1961 κι ακούστηκε πρώτη φορά απ' το BBC Third Programme, το 1962, σε παραγωγή του Michael Bakewell.
Διαβάστε το κείμενο εδώ ή
ακούστε μια παραγωγή του "Theater for Your Mother, 1979" εδώ

"Κασκάντο", πρωτότυπος τίτλος στα γαλλικά "Cascando", με τον υπότιτλο "Invention radiophonique pour musique et voix", ακούστηκε πρώτη φορά στα γαλλικά, απ' το France Culture, το 1963 και το 1964 απ' το BBC Third Programme, σε παραγωγή του Donald McWhinnie.
Ακούστε μια παραγωγή του "Theater for Your Mother, 1979"εδώ

"Rough for Radio Ι", πρωτότυπος τίτλος στα γαλλικά "Esquisse radiophinique", μεταφράστηκε απ' τον ίδιο στ' αγγλικά ως "Sketch for Radio Play", γράφτηκε το 1961 κι είναι πιθανό να ακούστηκε πρώτη φορά, στα γαλλικά, το 1962 στο ORTF.

"Rough for Radio II", πρωτότυπος τίτλος στα γαλλικά "Pochade radiophonique", γράφτηκε το 1961 κι ακούστηκε πρώτη φορά απ' το BBC Third Programme, το 1976, σε παραγωγή και σκηνοθεσία του Martin Esslin.

Η συλλογή με τις αυθεντικές παραγωγές κυκλοφορεί από το BBC σε 4 cd. Samuel Beckett: Works for Radio The original BBC broadcasts
Μια πολύ καλή μελέτη-παρουσίαση των ραδιοφωνικών έργων του Μπέκετ, μπορείτε να βρείτε στο Samuel Beckett's Radio Plays. Music of the Absurd του Stefan-Brook Grant.


Εκτός από θέατρο έγραψε ποίηση και πεζογραφία, έργα για την τηλεόραση καθώς και το "Φιλμ" (1965), που είναι το μοναδικό σενάριο που έγραψε για τον κινηματογράφο. Το σκηνοθέτησε ο Alan Schneider υπό την επίβλεψη του ίδιου του Μπέκετ και πρωταγωνίστησε ο Buster Keaton.
Δείτε το εδώ

link link link
“that’s right, link, link, you never know”
(απ’ το "Ακατονόμαστο")

The Samuel Beckett On-Line Resources and Links Pages
Η πιο ολοκληρωμένη συλλογή πληροφοριών για τον Μπέκετ και το έργο του.
Μπορεί να βρει κανείς πηγές για τη βιογραφία του και έργα από και για τον Μπέκετ.
Άρθρα σε εφημερίδες όπως η η NY Times, κριτικές, συνεντεύξεις και οτιδήποτε άλλο κυκλοφορεί στο internet για τον συγγραφέα.
Μεγάλος κατάλογος με βιβλία για τον Μπέκετ προς πώληση αλλά παρέχονται για ανάγνωση πάρα πολλά έργα του στα αγγλικά!

The Samuel Beckett Endpage
Από το πανεπιστήμιο της California. Φιλοξενεί τη Samuel Beckett society. Πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του Σάμουελ Μπέκετ. Βιογραφία, χρονολογικός πίνακας, εργογραφία, φωτογραφίες, κριτικές κτλ. Παρέχει πληροφορίες για εκδηλώσεις, φεστιβάλ και νέα σχετικά με τον συγγραφέα και τις παραστάσεις έργων του. Εκπληκτικά τα πορτρέτα από τον Avigdor Arikha και πολύ χρήσιμα τα νέα για τις παραστάσεις.

RTÉ Beckett 100
Αφιέρωμα απ' τον τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό σταθμό RTÉ, για τα 100 χρόνια απ' τη γέννηση του συγγραφέα.

UNIVERSITY of DELAWARE LIBRARY
Βιογραφικά στοιχεία του συγγραφέα, αλλά κυρίως, μια θαυμάσια συλλογή με την ιστορία και τα εξώφυλλα των πρώτων εκδόσεων των βιβλίων του Μπέκετ.

Wham, bam! Thank you, Sam!
Σελίδα αφιερωμένη αποκλειστικά στο "Περιμένοντας τον Γκοντό" από την Penelope Merritt.

the journal of Beckett Studies
Απ’ το Αγγλικό τμήμα του Πανεπιστημίου της Florida.
Περιοδική επιθεώρηση για τον Μπέκετ από το πανεπιστήμιο της Φλόριντα απ’ το 1976 ως το 1989. Για τη νέα σειρά απ’ το 1992 παρέχονται μόνο τα περιεχόμενα. Πολλές πηγές για άρθρα, συνεντεύξεις, κριτικές, βιογραφίες, έρευνες, αποσπάσματα από βιβλία.

Apmonia, A site for Samuel Beckett
Συστήνεται ως το μεγαλύτερο και πιο ενημερωμένο site για τον Μπέκετ.
Παρέχει πολύ υλικό και μεθοδικά τακτοποιημένο. Εξαιρετικά χρήσιμες οι πανεπιστημιακές εργασίες. Το μειονέκτημά του είναι πως προφανώς λόγω του μεγάλου όγκου πληροφοριών και συνδέσεων που διαθέτει, πολλές σελίδες του έχουν να ανανεωθούν πολύ καιρό και υπάρχουν κουραστικά πολλοί νεκροί σύνδεσμοι.

WIKIPEDIA The Free Encyclopedia
Για μια αρχική ενασχόληση και έρευνα πολύ χρήσιμη πηγή. Περιέχει βιογραφία, εργογραφία και συνδέσμους για επιπλέον πληροφορίες σχετικές με την έκδοση των έργων, τις παραστάσεις τους, περιλήψεις και βιβλιογραφία στα αγγλικά και πολλά links.
Ενδιαφέρον έχει και το en.wikiquote.org/wiki/Samuel_Beckett με ατάκες του Μπέκετ από έργα και συνεντεύξεις.

Theater Pro Samuel Beckett
Για τη ζωή και το έργο του.

Samuel Beckett at the Princess Grace Irish Library
Προσφέρει μια πολύ καλή βιογραφία του Μπέκετ και μεγάλο κατάλογο με κριτικές. Τα υπόλοιπα που υπόσχεται σπάνια λειτουργούν. Εναλλακτικά μπορείτε να δοκιμάσετε και αυτό

Beckett international foundation
Η σελίδα του Beckett international foundation με όλα τα νέα και τις εκδηλώσεις του ιδρύματος.

Fathoms From Anywhere - A Samuel Beckett Centenary Exhibition
Αφιέρωμα για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Σάμουελ Μπέκετ από το πανεπιστήμιο του Texas. Περιλαμβάνει βιογραφικά, έργα, τον "κύκλο" γνωριμιών του συγγραφέα, δημόσια συζήτηση για τη ζωή και το έργο του. Πολύ αξιόλογη δουλειά και αισθητικά εντυπωσιακή.

The Nobel Prize.org
Η σχετική με τον Μπέκετ σελίδα του Nobel foundation.
Βιογραφικό και κατάλογος έργων του συγγραφέα, η ομιλία της απονομής του βραβείου Νόμπελ από τον Karl Ragnar Gierow, το ίδιο το βραβείο, σύνδεσμοι προς σχετικές σελίδες.

Theatre hisrory.com
Αφιέρωμα στον Μπέκετ από τη theatre history.com. Προσφέρει βιογραφία του συγγραφέα, περίληψη και αναλύσεις στα έργα "Το τέλος του παιχνιδιού" και "Περιμένοντας τον Γκοντό", χρονολογικό πίνακα της ζωής του, ατάκες και μια ανάλυση συνολικά του "θεάτρου του παραλόγου".

S h E m & s a M THREE COMIC STRIPS
BY STEPHEN WALSH AND BRIAN O' TOOLE
Comic με τρεις χιουμοριστικές ιστορίες για τη συγκατοίκηση του Μπέκετ με τον Τζόϋς από τους Stephen Walsh και Brian O' Toole.

Αρχείο του Εθνικού Θεάτρου - Οπτικοακουστικό υλικό
Πραξη χωρίς λόγια- Το τέλος του Παιχνιδιού
Το πρόγραμμα της παράστασης του Εθνικού Θεάτρου το 1977, φωτογραφίες, χρονολογικός πίνακας της ζωής και του έργου του Μπέκετ, σημειώματα συντελεστών, δημοσιεύματα και κριτικές στον τύπο.

Waiting for Godot: The Interactive adventure
Παιχνίδι περιμένοντας τον Γκοντό
Δεν ξέρω, δεν κατάφερα να παίξω…

ΒΙΒΛΙΑ

Θεατρικά

ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΑ

Μετάφραση: Μάκης Λαχανάς

Ημερομηνία έκδοσης: 1990

Αριθμός σελίδων: 163

Εκδόσεις: ΔΩΔΩΝΗ

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ
Ω ΟΙ ΩΡΑΙΕΣ ΜΕΡΕΣ

Μετάφραση: Ρούλα Πατεράκη – Κοσμάς Φοντούκης

Ημερομηνία έκδοσης: 1994

Αριθμός σελίδων: 96

Εκδόσεις: ΡΟΔΑΚΙΟ

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΓΚΟΝΤΟ

Μετάφραση: Αλεξάνδρα Παπαθανασοπούλου

Ημερομηνία έκδοσης: 1994

Αριθμός σελίδων: 126

Εκδόσεις: ΥΨΙΛΟΝ

ΠΕΝΤΕ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ SAMUEL BECKETT ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
(Ο ΕΡΗΜΩΤΗΣ, ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ, ΤΟΤΕ ΠΟΥ, ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ, Η ΕΙΚΟΝΑ)

Μετάφραση: Νάσος Δετζώρτζης

Ημερομηνία έκδοσης: 1995

Αριθμός σελίδων: 209

Εκδόσεις: ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ

ΟΛΟΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΠΕΦΤΟΥΝ – Ω! ΟΙ ΩΡΑΙΕΣ ΜΕΡΕΣ

Μετάφραση: Μαρία Λαμπαδαρίδου

Ημερομηνία έκδοσης: 1996

Αριθμός σελίδων: 120

Εκδόσεις: ΔΩΔΩΝΗ

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ – ΠΡΑΞΗ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ

Μετάφραση: Κωστής Σκαλιόρας

Ημερομηνία έκδοσης: 2000

Αριθμός σελίδων: 93

Εκδόσεις: ΥΨΙΛΟΝ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Μετάφραση: Νίκη Μιχαλά

Ημερομηνία έκδοσης: 2006

Αριθμός σελίδων: 123

Εκδόσεις: ΠΑΡΙΣΙΑΝΟΣ

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΓΚΟΝΤΟ

Μετάφραση: Ελένη Καλκάνη

Αριθμός σελίδων: 144

Εκδόσεις: ΔΑΜΙΑΝΟΣ

ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠΕΚΕΤ

ΣΑΜΟΥΕΛ ΜΠΕΚΕΤ
Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΗΣ ΔΟΞΑΣ

Συγγραφέας: JAMES KNOWLSON

Μετάφραση: Γ.Ι. Μπαμπασάκης

Ημερομηνία έκδοσης: 2001

Αριθμός σελίδων: 1008

Εκδόσεις: SCRIPTA

ΜΠΕΚΕΤ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Συγγραφέας: Λουδοβίκος Ζανβιέ

Μετάφραση: Λήδα Παλαντίου - Αλεξάνδρα Παπαθανασοπούλου

Ημερομηνία έκδοσης: 1987

Αριθμός σελίδων: 214

Εκδόσεις: ΘΕΜΕΛΙΟ

H ANAΣTOXAΣTIKOTHTA ΣTH ΛOΓOTEXNIA TO ΠAPAΔEIΓMA THΣ TPIΛOΓIAΣ TOY ΣAMOYEΛ MΠEKET

Συγγραφέας: Rolf Breuer

Μετάφραση: Ρούλα Τσιτούρη

Ημερομηνία έκδοσης: 2004

Αριθμός σελίδων: 53

Εκδόσεις: FUTURA

ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ
Δοκίμια για τους Μπέκετ, Τζόϋς, Κάφκα

Συγγραφέας: Τζίνα Πολίτη

Ημερομηνία έκδοσης: 2004

Αριθμός σελίδων: 205

Εκδόσεις: ΑΓΡΑ

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ, Ο ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ Η ΣΚΗΝΗ

(ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΣΑΜΟΥΕΛ ΜΠΕΚΕΤ)

Συγγραφέας: Χριστίνα Τσίγκου

Ημερομηνία έκδοσης: 2001

Αριθμός σελίδων: 142

Εκδόσεις: ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ

ΤΟ ΑΚΑΤΟΝΟΜΑΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΣΑΜΟΥΕΛ ΜΠΕΚΕΤ

Μνήμη, αλήθεια, εξουσία

Συγγραφέας: Μάρω Γερμανού

Ημερομηνία έκδοσης: 2007

Αριθμός σελίδων: 200

Εκδόσεις: ΝΗΣΟΣ

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ

Συγγραφέας: Μάρτιν Έσσλιν

Μετάφραση: Μάγια Λυμπεροπούλου

Ημερομηνία έκδοσης: 1996

Αριθμός σελίδων: 492

Εκδόσεις: ΔΩΔΩΝΗ

Δείτε επίσης:
το θεατρικό "Περιμένοντας τον Μπέκετ" του Μιχάλη Φακίνου
εκδόσεις: ΚΕΔΡΟΣ
Και το λεύκωμα της Βάσως Μανωλίδου, που περιέχει 2 cd με το έργο
"Οι ευτυχισμένες μέρες"
Εκδόσεις: ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ

ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ

ΘEMATA ΛOΓOTEXNIAΣ
Τεύχος 26, 2004
αφιέρωμα στον Σάμουελ Μπέκετ
Εκδόσεις : ΓΚΟΒΟΣΤΗΣ

ΦΟΥΑΓΙΕ
Αφιέρωμα στον Σάμουελ Μπέκετ για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του
Τεύχος 4, Απρίλιος 2006

ΕΚΚΥΚΛΗΜΑ
Τεύχος: 25
Αφιέρωμα στον Σάμουελ Μπέκετ
Εκδόσεις: ΔΩΔΩΝΗ

ΔΡΩΜΕΝΑ
Αφιέρωμα στον Σάμουελ Μπέκετ
Τεύχος: 16
Εκδόσεις: ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ